سایت رسمی عباد الرحمن

دلم میگیرد. هر گاهی مردمی را در غفلت و گناه میبینم دلم می گیرد. در سواحل شمال دلم میگیرد . وقتی از ماشینی صدای بلند موسیقی می آید دلم می گیرد.
دلم میگیرد از زنانی که با هزار رنگ و لعاب نگاه هرزه عده ای را به سمت خود می برند . از انسانهایی که جز لذت بردن از دنیا به چیزی فکر نمی کنند .
اینها خون کردن دل امام است . اینها رفتن به سمت آتش است. چرا نمی فهمیم؟ این آیه انگار شرح حال اوضاع است:
«اقْتَرَبَ لِلنَّاسِ حِسابُهُمْ وَ هُمْ فی غَفْلَةٍ مُعْرِضُونَ».
«روز حساب مردم نزدیک شد و آنان همچنان به غفلت روی گردانند»
( الأنبیاء: ۱)
در میان جمعیت ذکر اللهم اغفر المومنین و المومنات را زمزمه میکنم. گاهی با خدا حرف میزنم تا خود را آرام کنم.