سایت رسمی عباد الرحمن

زن و شوهر باید خواسته های خود را به صورت خواهشی و با احترام و محبت از یکدیگر بخواهند و از اهمیت خواسته های خود با همسرشان سخن بگویند. نه اینکه به او دستور بدهند و در صورت فراموش کردن یا انجام ندادن دستور ،همسرشان را با زبان و ... آزار و اذیت کنند. پیامبر خدا صلی الله علیه و آله می فرمایند: 

مَن کانَ لَهُ امرَأةٌ تُؤذِیهِ لَم یَقبَلِ اللّهُ صلاتَها و لا حَسَنَةً مِن عَمَلِها حتّی تُعِینَهُ و تُرضِیَهُ و إن صامَتِ الدَّهرَ......... و علی الرَّجُلِ مِثلُ ذلکَ الوِزْرِ و العَذابِ إذا کانَ لَها مُؤذِیا ظالِما. [1]

هر کسی زنی داشته باشد که وی را بیازارد، خداوند نه نماز آن زن را قبول کند و نه کار نیکش را، هر چند همه عمر روزه بگیرد تا زمانی که به شوهرش کمک کند و او را خشنود سازد... مرد نیز اگر زن خود را بیازارد و به او ستم کند، همین گناه و عذاب را دارد.

آیا اگر مرد وظایف خود را انجام نداد زن حق دارد او را آزار و اذیت کند؟ برای مثال اگر مرد نفقه زن مثل خوراک و پوشاک و خانه و... را برای او فراهم نمی کند و در آن کاهلی می کند آیا زن حق دارد او را اذیت کند؟ جواب خیر است. زن باید مرد را با زبان خوش نصیحت کند و زن و شوهر باید بتوانند با هم حرف بزنند و مشکلات خود را حل کنند. هچنین مرد اگر زن بدون رضایت واجازه او به جایی می رود باید با زبان خوش و دلسوزانه او را نصیحت کند و از مفاسد و مصالحی که در نظر اوست با او صحبت کند و با صحبت کردن مشکلات خود را حل کنند . با عصبانیت و داد و بیداد و دعوا و بی احترامی فقط رابطه را خراب می کنیم و گناه را با گناه جواب داده ایم و هر دو طرف شامل حدیث می شوند.

--------------------

[1]: وسائل الشیعة: ۱۴/۱۱۶/۱.