سایت رسمی عباد الرحمن

عشق چیزی نیست که کسی بتواند آن را انکار کند و بگوید عشق وجود خارجی ندارد و امری ساختگی است ولی این سوال مطرح است که عشق چیست و به چه معنی است؟

عشق چیزی است مافوق محبت

عشق، چیزی است مافوق محبت. محبت در حد عادی، در هر زمینه نیز در انسان وجود دارد، زمینه چیزی که آن را معمولا " عشق " می نامند.
در زبان عربی می‌گویند کلمه " عشق " در اصل از ماده " عشقه " است، و " عشقه " نام گیاهی است که در فارسی به آن " پیچک " می گویند که به هر چیز برسد دور آن می‌پیچد، مثلا وقتی به یک گیاه دیگر می رسد دور آن چنان می‌پیچد که آن را تقریبا محدود و محصور می‌کند و در اختیار خودش قرار می‌دهد. یک چنین حالتی [ در انسان پیدا می‌شود ]

اثر عشق

اثرش این است که بر خلاف محبت عادی انسان را از حال عادی خارج می‌کند،خواب و خوراک را از او می‌گیرد، توجه را منحصر به همان معشوق می‌کند، یعنی یک نوع توحد و تأحد و یگانگی در او به وجود می‌آورد، یعنی او را از همه چیز می‌برد و تنها به یک چیز متوجه می‌کند به طوری که همه چیزش او می‌شود ، یک چنین محبت شدیدی.

در حیوانات چنین حالتی مشاهده نشده است. در حیوانات، علائق حداکثر در حدود علائقی است که انسانها به فرزندانشان دارند. یا همسرها به همسرها دارند. اگر غیرت دارند، اگر تعصب دارند، هر چه که نسبت به اینها دارند، در حیوانات هم کم و بیش پیدا می‌شود. ولی این حالت به این شکل، مخصوص انسان است. اینکه اصلا ماهیت این حالت چیست، خود یکی از موضوعات فلسفه شده است. بوعلی سینا رساله مخصوصی دارد در " عشق ". همچنین ملاصدرا در کتاب اسفار در بخش الهیات، صفحات زیادی حدود چهل صفحه را اختصاص داده است به تفسیر ماهیت عشق که این حالت چیست که در انسانها پیدا می‌شود، کما اینکه امروز هم مسأله عشق در " روانکاوی " تحلیل می‌شود که واقعا ماهیت این حالت در انسانها چیست؟

منبع:

کتاب فطرت شهید مطهری صفحه۸۹

مطالب مرتبط:

ماهیت عشق چیست؟

نظر سنجی در مورد عشق