سایت رسمی عباد الرحمن

قیس فرستاده امام حسین علیه السلام برای رساندن نامه به تعدادی افراد در کوفه بود.

وقتى که قیس نزدیک کوفه رسید، حصین بن نمیر (که رئیس دژخیمان جلّاد ابن زیاد) و از نزدیکان او بود، قیس را در مسیر راه دستگیر کرد تا به تفتیش او بپردازد، قیس بیدرنگ نامه امام حسین علیه السّلام را بیرون آورد و پاره پاره کرد، حصین او را در کوفه نزد ابن زیاد برد،بین او و ابن زیاد گفتگوى زیر رخ داد: 

ابن زیاد: تو کیستى؟
قیس: من مردى از شیعیان امیر المؤمنان على بن ابى طالب علیه السلام و از شیعیان پسرش هستم.
ابن زیاد: چرا نامه را پاره پاره کردى؟
قیس: براى اینکه ندانى در آن چه نوشته شده است.
ابن زیاد: نامه را چه کسى فرستاده و براى چه کسى فرستاده است؟
قیس: براى این که ندانى در آن چه نوشته شده است.
ابن زیاد: نامه را چه کسى فرستاده و براى چه کسى فرستاده است؟
قیس: نامه از طرف حسین بن على علیه السّلام به سوى جماعتى از اهالى کوفه است که نام آنها را نمى دانم.
ابن زیاد بسیار خشمگین شد و گفت: «سوگند به خدا از من جدا نگردى تا نامهاى آنها را که حسین برایشان نامه نوشته به من خبر دهى، یا اینکه بر فراز منبر بروى و حسین و پدرانش و برادرش را لعنت کنى، و گر نه تو را قطعه قطعه مى کنم. »
قیس: امّا گروهى که امام حسین علیه السّلام برایشان نامه نوشته، نامهاى آنها را نمى دانم امّا در مورد رفتن بالاى منبر و لعن کردن آنها مانعى ندارد.
 قیس بالاى منبر رفت، خدا را حمد و ثنا نمود، و بر پیامبر صلى اللَّه علیه و آله و سلم درود فرستاد، سپس بر على و حسن و حسین علیهما السّلام رحمت بسیار فرستاد، آنگاه عبید اللَّه بن زیاد و پدرش، و همچنین ستمگران بنى امیّه را لعنت کرد، سپس گفت: «اى مردم! من فرستاده حسین بن على علیه السّلام به سوى شما هستم، آن حضرت را در فلان منزلگاه وداع نموده و به اینجا آمده‌ام دعوت او را اجابت کنید. »
جریان گفتار قیس در بالاى منبر به اطّلاع ابن زیاد رسید، ابن زیاد دستور داد، قیس را بالاى منبر (دار الإمارة) ببرند و از آنجا به زمین پرتاب کنند، این دستور اجرا شد، و قیس این گونه به شهادت رسید.
خبر شهادت قیس بن مسهّر به امام حسین علیه السّلام رسید، او گریه کرد سپس عرض کرد:
اللّهم اجعل لنا و لشیعتنا منزلا کریما، و اجمع بیننا و بینهم فی مستقرّ من رحمتک انّک على کلّ شى ء قدیر
، خدایا! براى ما و شیعیان ما خانه ارجمندى فراهم فرما، و میان ما و آنان در قرارگاه رحمتت جمع کن که تو بر هر چیزى توانا هستى.
- غم نامه کربلا : ترجمه لهوف  ،ص99