سایت رسمی عباد الرحمن

در مورد عشق نظریات مختلفی مطرح شده است که ما آنها را در پست قبلی مطرح کردیم و نظریه سوم را برگزیدیم که عشق دو نوع است: عشق جسمانی (ریشه جنسی دارد و عشق مجازی است) و عشق روحانی (عشق واقعی و حقیقی). در این پست می خواهیم در مورد عشق واقعی انسان به انسان بحث کنیم. 

در این باره که ماهیت و حقیقت عشق انسان به انسان چیست ،نظریه های مختلفی مطرح شده است که ما آنها را یک به یک بیان می کنیم و به نقد و بررسی آنها می پردازیم.

عشق چیزی نیست که کسی بتواند آن را انکار کند و بگوید عشق وجود خارجی ندارد و امری ساختگی است ولی این سوال مطرح است که عشق چیست و به چه معنی است؟

عشق چیزی است مافوق محبت

عشق، چیزی است مافوق محبت. محبت در حد عادی، در هر زمینه نیز در انسان وجود دارد، زمینه چیزی که آن را معمولا " عشق " می نامند.
در زبان عربی می‌گویند کلمه " عشق " در اصل از ماده " عشقه " است، و " عشقه " نام گیاهی است که در فارسی به آن " پیچک " می گویند که به هر چیز برسد دور آن می‌پیچد، مثلا وقتی به یک گیاه دیگر می رسد دور آن چنان می‌پیچد که آن را تقریبا محدود و محصور می‌کند و در اختیار خودش قرار می‌دهد. یک چنین حالتی [ در انسان پیدا می‌شود ]

اثر عشق

اثرش این است که بر خلاف محبت عادی انسان را از حال عادی خارج می‌کند،خواب و خوراک را از او می‌گیرد، توجه را منحصر به همان معشوق می‌کند، یعنی یک نوع توحد و تأحد و یگانگی در او به وجود می‌آورد، یعنی او را از همه چیز می‌برد و تنها به یک چیز متوجه می‌کند به طوری که همه چیزش او می‌شود ، یک چنین محبت شدیدی.

عنه علیه السلام: مَن زارَنِی عَلَی بُعدِ دارِی، أتَیتُهُ یَومَ القِیامَةِ فی ثلاثِ مَواطِنَ حتّی اُخَلِّصَهُ مِن أهوالِها: إذا تَطایَرَتِ الکُتُبُ یَمینا و شِمالاً، و عِندَ الصِّراطِ و عِندَ المِیزانِ. [1]
امام رضا علیه السلام: هر که مرا در دیار غربت زیارت کند، روز قیامت در سه جا به داد او می‌رسم و از هراسها و سختیهای آنها نجاتش می‌دهم: وقتی که نامه‌های اعمال از راست و چپ پراکنده شوند و هنگام گذشتن از صراط و موقع سنجیدن میزان [اعمال].
بنده نائب الزیاره و دعاگوی دوستان در مشهد مقدس هستم. خواستم در این شهر مقدس حدیثی را از امام علی بن موسی الرضا تبرکا و تیمنا بیان کنم.

فکر میکردم میان این طبیعت بکر و زیبا و میان این همه نعمت ،عده ای چگونه به معصیت مشغولند و صدای موسیقیشان گوش ها را کر کرده و با پوششی نامناسب راه می روند. مگر وقتی خداوند نعمت خود را بیشتر می کند ما باید نافرمانیمان را بیشتر کنیم؟ شهادت میدهم که راست گفت خداوند بلند مرتبه:
«انّ الانسان لیطغى أن راهُ استغنى » (1)
چنین نیست که نعمتهاى الهى روح شکرگزارى را همیشه در انسان زنده کند، بلکه او مسلما طغیان مى کند... (کلا ان الانسان لیطغى). به خاطر اینکه خود را مستغنى و بى نیاز مى بیند (ان رآه استغنى).

این طبیعت غالب انسانها است، طبیعت کسانى است که در مکتب عقل و وحى پرورش نیافته اند که وقتى خود را مستغنى مى پندارند، شروع به سرکشى و طغیان مى کنند.
نه خدا را بنده اند، نه احکام او را به رسمیت مى شناسند، نه به نداى وجدان گوش فرا مى دهند، و نه حق و عدالت را رعایت مى کنند. (2)
خدایا ما صلاح خود را نمی دانیم . اگر نعمتت را زیاد کنی شاید طغیان کنیم و فراموش کنیم اینها همه از توست و اگر بخواهی از ما میگیری. و اگر ما را در سختی قرار دهی شاید طاقت نیاوریم و از تو شکایت کنیم و به حرام بیفتیم. خدایا ما را در همه احوال، راضی و مطیع قرار ده و آن ده که آن به.
منابع:
1) علق، ۶ - ۷. 

2) تفسیر نور

دلم میگیرد. هر گاهی مردمی را در غفلت و گناه میبینم دلم می گیرد. در سواحل شمال دلم میگیرد . وقتی از ماشینی صدای بلند موسیقی می آید دلم می گیرد.
دلم میگیرد از زنانی که با هزار رنگ و لعاب نگاه هرزه عده ای را به سمت خود می برند . از انسانهایی که جز لذت بردن از دنیا به چیزی فکر نمی کنند .
اینها خون کردن دل امام است . اینها رفتن به سمت آتش است. چرا نمی فهمیم؟ این آیه انگار شرح حال اوضاع است:
«اقْتَرَبَ لِلنَّاسِ حِسابُهُمْ وَ هُمْ فی غَفْلَةٍ مُعْرِضُونَ».
«روز حساب مردم نزدیک شد و آنان همچنان به غفلت روی گردانند»
( الأنبیاء: ۱)
در میان جمعیت ذکر اللهم اغفر المومنین و المومنات را زمزمه میکنم. گاهی با خدا حرف میزنم تا خود را آرام کنم.

بعضی از خانم ها به خاطر گرمی هوا حجاب کامل نمیگیرند و حتی محجبه ها هم گاهی به این دلیل در حفظ حجاب خود دقت نمی کنند و مقید نمی شوند که حجابشان کنار نرود.
از این مطلب نباید غفلت کرد که رابطه ما با خداوند همانطور که خودش فرموده است مثل رابطه عبد و مولاست. عبد همی جز انجام فرمان مولا نباید داشته باشد و فرمان او باید تمام و کمال انجام شود.
داستان کوتاهی در حجاب همچون داستان کسانی که دستور جهاد پیامبر را اطاعت نکردند و گفتند :هوا گرم است در این گرما بیرون نروید. و خداوند در جواب آنها فرمود:
قُلْ نَارُ جَهَنَّمَ أَشَدُّ حَرًّا لَّوْ کَانُوا یَفْقَهُونَ
بگو: آتش دوزخ در حرارت و گرمی  ، بسیار سخت تر است ، اگر می فهمیدند .(81توبه) 
ما باید بدانیم که گرما دلیل و حجتی برای انجام ندادن تکالیف الهی نمیشود . خداوند برای تکالیف سخت اجر بیشتری قرار داده است و معصیت و نافرمانی را از کسی نمی پذیرد.

چرا صدای موسیقیت را زیاد می کنی؟ حالا که تو می خواهی حرام در گوش خود کنی همه باید حرام در گوششان برود؟ امر خداوند را نمیخواهی اطاعت کنی ، حقوق دیگران هم نمیدانی ؟ در هر کجای دنیا بروی مردم میدانند که نباید حقوق دیگران را پایمال کنند. بی دین ها هم اینها را رعایت می کنند.
بعضی نمیدانم خسته نمی شوند از اینهمه آهنگ گوش دادن؟! در خانه ، مدرسه، ماشین ، تفریح، کار وهمه جا صدای موسیقی در گوششان هست. به کجا می روی ؟ به خاطر اینها به دنیا آمدی؟

اومدم شمال . وضع حجاب اصلا مناسب نیست .من هیچ وقت شمال نیومده بودم . دلیلش هم همین بی حجابی ها بود. نمی دونم چطور میشه این اوضاع رو درست کرد. به نظرم ما مامور به وظیفه هستیم نه نتیجه ولی بالاخره نتیجه هدف هست .در این مکان ها امر به معروف زبانی رو لازم  نمی دونم چون تاثیری که نداره هیچ، تاثیر بر عکس هم میزاره.
ولی فکر می کنم همین بودن ما در بین جو گناه خودش امر به معروف محسوب میشه چنان که امام صادق علیه السلام می فرماید:
الإمامُ الصّادقُ علیه السلام: کونوا دُعاةً لِلنّاسِ بِالخَیرِ بِغَیرِ ألسِنَتِکُم ؛ لِیَرَوا مِنکُمُ الاِجتِهادَ وَ الصِّدقَ وَ الوَرَعَ. [۱]
 مردم را به غیر از زبانتان به خوبی فرا خوانید، باید در شما کوشش، راستی و پارسایی ببینند.

منتها این جو روی خود آدم هم تاثیر میگذاره و نباید زیاد در این محیط بود . برای من هم سخته توی این محیط باشم ولی نمیشه آدم خودش رو از جامعه دور بکنه؛حالا خودش هیچی همسر رو که دیگه نمیشه محروم کرد.
--------------------
[۱]: الکافی: ۲/۱۰۵/۱۰. 

بنا بر فتوای مراجع معظم تقلید نمی توان با شنیدن اذان صبح ، از خوردن دست کشید و با شنیدن اذان مغرب افطار کرد . بلکه باید مقداری قبل از اذان صبح و مقداری هم بعد اذان مغرب از کارهایی که روزه را باطل میکند دست بکشد تا یقین کند تمام این مدت ،روزه بوده است. مثلا صبر کنند تا گفتن اذان مغرب تمام شود بعد افطار کند.
باید دانست که زمان دقیق اذان قابل تشخیص نیست و بین خود منجمین هم در زمان دقیق اذان ،اختلاف هست. خصوصا که با وسعت شهرها حتی افق یک شهر هم گاهی دقیقا یکی نیست. و چند دقیقه احتیاط لازم است.